|
|
172 11 وصارَ، إِذ سِرْتُبِهِ نِضْوي لِغَيْري مُرْسِنا כְּשֶׁהָלַכְתִּי אִתּוֹ, מַלְבּוּשִׁי הָפַךְרֶסֶן לְזוּלָתִי 12 يا أَيُها الحَقُّالّذي הוֹ הָאֱמֶת שֶׁאֵלֶיךָ يَدْنو إِلَيْهِمَنْدَنا מִתְקָרֵב כָּל מִי שֶׁמִּתְקָרֵב — 13 ما لي رُميتُبالضَّنى وَبالصُّدودِوالوَنَا מַה לִּי אֲנִי מֻכֵּה חֹלִי מִדְּחִיָּה וְחֻלְשָׁה 14 ما لي جَفا مُعَذِّبي وما جفوتُالمَعْدِنا מָה לִי מְעַנֶּה פּוֹגֵעַ בִּי וַאֲנִי לֹא פָּגַעְתִּי אֲפִלּוּ בְּאֶבֶן 15 فَلِمْجَرى ذا، يا أَنا بَحَقِّحَقِّالأُمَنا לָמָּה אֵרַע הַדָּבָר הוֹ אֲנִי, חֵי הָאֱמֶת שֶׁל אֱמֶת הַמַּאֲמִינִים 16 أَرْدُدْجَوابَوالِهٍ خاصَمَفِيكَالحَزَنا הָשֵׁב לִמְטֹרָף הַחוֹלֵק עַל הָעַצְבוּת שֶׁבְּךָ 17 فأَوْصِلوا الوَصْلَلَهُ بِهَجْرِهَجْرِالقُرَنا הָבוּלוֹ אִחוּד בְּכָךְשֶׁתִּפָּרְדוּמִפְּרֵדַת הָרֵעִים 18 وراقِبوا العَهْدَالّذي أَمْطَرَفينا المِنَنا שִׁמְרוּ הַבְּרִית אֲשֶׁר בִּזְכוּתָהּ הוּא מַרְעִיף עָלֵינוּ חֲסָדִים 19 فَمِثْلـُكُم، يا سادَتي أَجْمَلَثُمَّأَحْسَنا כִּי הַדֻּגְמָה שֶׁלָּכֶם, יְדִידַי הִיא נִפְלָאָה — לֹא, יְפֵה פִיָּה 20 يا ...
To the book |
|
|