|
|
פרק ח מישי 218 אל מחנות העקורים בגרמניה, 4 וכאמור, כבר באחד הגיליונות הראשונים של 'אונדזער וועג' הגיב עליו העורך ופנה אל הסופר מעל דפי העיתון . בפרפרזה על שם שירו הידוע של משורר ההשכלה העברי יהודה לייב גורדון ( יל"ג, 1830 – 1892 ) , 'למי אני עמל ? ', 5 שאל שליטן את לייוויק שבו ביכה המשורר את היעדרו של קהל קוראים יודע עברית, 'למי א ת ה עמל ? ', ואמר : [ אַזוי ] האָט דער דיכטער אַמאָל געפֿרעגט 'למי אני עמל ? ', פֿאַר וועמען האָרעווע איך, פֿאַר וועמען שר ײַ ב איך מ ײַ נע לידער ? . . . און נ י ש ט ווילנדיק פֿרעגט זיך מיר : 'למי אתה עמל' ? . . . שטאַרקער ווערט דער ווייטאָק אויף די מיליאָנען הרוגים, ייִדן פֿון מיזרח - אייראָפּע . מעסער שאַרף שנ ײַ דט זיך אין האַרצן דער נישט אויפֿהערנדיקער צער אויף אָט די מיליאָנען לעזער פֿון ייִדישן וואָרט . לייוויק איז טאַקע אין טרעבלינקע נישט געווען, אָבער ז ײַ נע מיליאָנען לעזער ז ײַ נען דאָרטן פֿאַרברענט געוואָרן . 6 [ כך שאל בזמנו המשורר, 'למי אני עמל ? ', עבור מי אני מתייגע, למען מי כותב אני את שיריי ? . . . ושלא במתכוון תוהים אנחנו : 'למי אתה עמל' ? . . . מתעצם הכ...
To the book |
|
|